Oeganda vanuit de ogen van Nursel
Door: Nursel
13 Februari 2018 | Oeganda, Kampala
Nursel neemt het een keer over!!!!
Mijn tweede keer in Oeganda. Dit jaar voor het eerst met vier studenten vanuit de opleiding Social Work. We mogen dankzij Maarten en zijn contacten mooie ervaringen opdoen. Ik heb het vorig jaar meegemaakt en wilde zo graag dat studenten het leven hier als een Social Worker mogen ervaren en mogen voelen. Ze waren dan ook echt onder de indruk en konden de dingen in hun eigen leven ineens beter relativeren. Daarnaast hebben we een hoop lol met de meiden gehad, missie geslaagd!
Gisteren hadden we de finale van het vrouwenfestival. Wat een mooie verrassing was het omdat we totaal een andere groep als winnaar hebben aangewezen dan van tevoren gehad. De groep die de meeste vooruitgang heeft geboekt naar aanleiding van de gekregen feedback, was de enige groep die uit mannen en vrouwen bestaat. Ze hadden het leven van een gezin van een man en zijn twee vrouwen weergegeven. Hoe de man (gespeeld door een vrouw) zijn leven verbeterd met zijn tweede vrouw nadat zijn eerste vrouw alleen maar alcohol dronk en het geld opmaakte. Ze waren echt super blij en gingen uit hun dak!! Geweldig om hun emotie mee te mogen maken. En het meest grappige was een vrouw die op de grond aan de voeten van Joyce (Social Worker) ging liggen, omdat ze nummer drie (van de vier) waren geworden. Maarten en ik keken elkaar aan, wat gebeurt er nu?? Waarschijnlijk dacht ze dat ze nummer 1 waren of zo. De uitreiking was in het Engels wellicht had ze het niet begrepen?? Wat iets minder was, dat we achteraf van de andere vrouwengroepen hoorden dat ze boos waren, ze denken dat deze groep heeft gewonnen omdat er ook mannen in die groep zitten. Wij vinden het juist goed dat mannen en vrouwen samenwerken, dit gaan we tijdens de komen de dagen waarin we de groepen gaan bezoeken vertellen. Tijdens die bezoeken kijken we ook wat de next step zal zijn na de geleende geiten of kippen of stoelen.
Als ik nog even verder terugblik op deze reis, blijven de drie verhalen van de kindsoldaten die nu volwassen zijn wel bij. Maar tegelijkertijd voel je ook op dat moment of ze oprecht zijn met hun intenties of niet. Deze drie vrouwen leken te wachten op de blanken die ze zou komen redden. Dat voelt dan niet goed, we hebben dan ook geen projecten met deze vrouwen opgestart. Een andere vrouw die verminkt is door de rebellen, lippen, neus en oren afgesneden en deze ook zelf moest opeten kwam heel eerlijk en oprecht over…voor deze vrouw die geen slachtoffer wilde zijn en hard werkt om haar kinderen naar school te kunnen sturen hebben de studenten een zak van 80 kg pinda’s gekocht die ze gaat verkopen door olie uit de noten te halen. De olie haalt ze uit de noten door de pomp die Maarten uit Nederland heeft meegenomen.
JoyKare en de Maarten Boostma school hebben we verder opgeknapt. We hebben staan verven in de hitte en hebben schoolborden, speeltoestellen, fietsen etc. gekocht voor de scholen. Wat dankbaar zijn deze mensen, daar doen we het voor. En mochten jullie geiten, stoelen, kippen of pinda’s willen doneren/sponseren? Jullie kennen het rekeningnummer!
Wat ook opvalt in dit land is dat er veel jongere meiden zwanger zijn, verlaten door de vriend en verstoten worden door de familie. Heel treurig om te zien hoeveel vrouwen alleen met hun kind leven. Ook bij JoyKare en bij Maarten Boostma school hebben we twee alleenstaande moeders die leerkracht zijn en de partners niet meer in beeld zijn. Een van deze leerkrachten vertelde dat ze tijdens de opleiding met haar docent moest slapen, anders zou ze niet slagen. Hoeveel misbruik kan er in een land zijn??
Op weg naar Arua hebben we een kudde van 16 olifanten gezien!!! En het was net of ze voor ons poseerden. We hebben een half uur staan kijken op een afstand van 50 meter ongeveer. We werden er stil van...Ademloos!
Wil dit stuk eindigen met de mooie glimlach van de Oegandezen. Oegandezen zwaaien heel graag naar de blanken, je ziet ze oprecht een grote glimlach opzetten. Dus je kunt je wel voorstellen dat ik voor die mooie grote glimlach ga en blijf zwaaien. Het maakt niet uit jong of oud iedereen doet mee. Zet een glimlach op en heb HET leven lief…..
Dit was dan uw correspondente vanuit een bloedheet Arua met naast zich een jammerende GEWELDIGE BoosSSStma!!
Mijn tweede keer in Oeganda. Dit jaar voor het eerst met vier studenten vanuit de opleiding Social Work. We mogen dankzij Maarten en zijn contacten mooie ervaringen opdoen. Ik heb het vorig jaar meegemaakt en wilde zo graag dat studenten het leven hier als een Social Worker mogen ervaren en mogen voelen. Ze waren dan ook echt onder de indruk en konden de dingen in hun eigen leven ineens beter relativeren. Daarnaast hebben we een hoop lol met de meiden gehad, missie geslaagd!
Gisteren hadden we de finale van het vrouwenfestival. Wat een mooie verrassing was het omdat we totaal een andere groep als winnaar hebben aangewezen dan van tevoren gehad. De groep die de meeste vooruitgang heeft geboekt naar aanleiding van de gekregen feedback, was de enige groep die uit mannen en vrouwen bestaat. Ze hadden het leven van een gezin van een man en zijn twee vrouwen weergegeven. Hoe de man (gespeeld door een vrouw) zijn leven verbeterd met zijn tweede vrouw nadat zijn eerste vrouw alleen maar alcohol dronk en het geld opmaakte. Ze waren echt super blij en gingen uit hun dak!! Geweldig om hun emotie mee te mogen maken. En het meest grappige was een vrouw die op de grond aan de voeten van Joyce (Social Worker) ging liggen, omdat ze nummer drie (van de vier) waren geworden. Maarten en ik keken elkaar aan, wat gebeurt er nu?? Waarschijnlijk dacht ze dat ze nummer 1 waren of zo. De uitreiking was in het Engels wellicht had ze het niet begrepen?? Wat iets minder was, dat we achteraf van de andere vrouwengroepen hoorden dat ze boos waren, ze denken dat deze groep heeft gewonnen omdat er ook mannen in die groep zitten. Wij vinden het juist goed dat mannen en vrouwen samenwerken, dit gaan we tijdens de komen de dagen waarin we de groepen gaan bezoeken vertellen. Tijdens die bezoeken kijken we ook wat de next step zal zijn na de geleende geiten of kippen of stoelen.
Als ik nog even verder terugblik op deze reis, blijven de drie verhalen van de kindsoldaten die nu volwassen zijn wel bij. Maar tegelijkertijd voel je ook op dat moment of ze oprecht zijn met hun intenties of niet. Deze drie vrouwen leken te wachten op de blanken die ze zou komen redden. Dat voelt dan niet goed, we hebben dan ook geen projecten met deze vrouwen opgestart. Een andere vrouw die verminkt is door de rebellen, lippen, neus en oren afgesneden en deze ook zelf moest opeten kwam heel eerlijk en oprecht over…voor deze vrouw die geen slachtoffer wilde zijn en hard werkt om haar kinderen naar school te kunnen sturen hebben de studenten een zak van 80 kg pinda’s gekocht die ze gaat verkopen door olie uit de noten te halen. De olie haalt ze uit de noten door de pomp die Maarten uit Nederland heeft meegenomen.
JoyKare en de Maarten Boostma school hebben we verder opgeknapt. We hebben staan verven in de hitte en hebben schoolborden, speeltoestellen, fietsen etc. gekocht voor de scholen. Wat dankbaar zijn deze mensen, daar doen we het voor. En mochten jullie geiten, stoelen, kippen of pinda’s willen doneren/sponseren? Jullie kennen het rekeningnummer!
Wat ook opvalt in dit land is dat er veel jongere meiden zwanger zijn, verlaten door de vriend en verstoten worden door de familie. Heel treurig om te zien hoeveel vrouwen alleen met hun kind leven. Ook bij JoyKare en bij Maarten Boostma school hebben we twee alleenstaande moeders die leerkracht zijn en de partners niet meer in beeld zijn. Een van deze leerkrachten vertelde dat ze tijdens de opleiding met haar docent moest slapen, anders zou ze niet slagen. Hoeveel misbruik kan er in een land zijn??
Op weg naar Arua hebben we een kudde van 16 olifanten gezien!!! En het was net of ze voor ons poseerden. We hebben een half uur staan kijken op een afstand van 50 meter ongeveer. We werden er stil van...Ademloos!
Wil dit stuk eindigen met de mooie glimlach van de Oegandezen. Oegandezen zwaaien heel graag naar de blanken, je ziet ze oprecht een grote glimlach opzetten. Dus je kunt je wel voorstellen dat ik voor die mooie grote glimlach ga en blijf zwaaien. Het maakt niet uit jong of oud iedereen doet mee. Zet een glimlach op en heb HET leven lief…..
Dit was dan uw correspondente vanuit een bloedheet Arua met naast zich een jammerende GEWELDIGE BoosSSStma!!
-
13 Februari 2018 - 21:48
Gert:
Wat een heerlijk stuk, eindelijk iemand die kan schrijven. Geen gewauwel over boeren of kippen of gezever over warmte en stof; nee nu gewoon iemand die een prachtig stuk schrijft. Integer en liefdevol, meeslepend en vol met ambitie.
Heerlijk, heerlijk. Blijf de vervanger, das een win-win!
-
14 Februari 2018 - 11:47
Jan-Auwke:
Mooi verhaal Nursel. Die 16 olifanten betwijfel ik. Zag op een foto van Martijn 1 olifant ;-0
Pas maar op; hier in Nedreland vallen ministers op dit soort dingen ;-0 -
15 Februari 2018 - 19:44
Lilian:
Ha Nursel! Wat ontzettend leuk en goed dat je weer mee bent en zelfs studenten hebt meegenomen! Bijzonder wat jullie allemaal meemaken. Ik heb je verhaal met een glimlach gelezen en zwaai heel hard naar jou! -
15 Februari 2018 - 19:44
Lilian:
Ha Nursel! Wat ontzettend leuk en goed dat je weer mee bent en zelfs studenten hebt meegenomen! Bijzonder wat jullie allemaal meemaken. Ik heb je verhaal met een glimlach gelezen en zwaai heel hard naar jou! -
15 Februari 2018 - 19:44
Lilian:
Ha Nursel! Wat ontzettend leuk en goed dat je weer mee bent en zelfs studenten hebt meegenomen! Bijzonder wat jullie allemaal meemaken. Ik heb je verhaal met een glimlach gelezen en zwaai heel hard naar jou! -
19 Februari 2018 - 19:58
Tineke:
Mooi indrukwekkend verhaal Nursel. Respect hoor voor wat jullie daar hebben gedaan en nog wilt gaan doen. Succes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
