Een auto vol.....
08 Februari 2018 | Oeganda, Kampala
‘Een naïef idee kan een ‘stepping stone’ zijn voor een bruikbare verandering.’
Een auto vol……
Het was een behoorlijk spannend idee om drie studentes, 10 dagen lang, mee te nemen naar Oeganda. Maureen, Kyra en Sophie, alle drie uit kleine gehuchtjes ergens in de Achterhoek, waren naïef. Wij waren naïef en de Oegandezen stonden perplex. De boerenachterhoek in Oeganda, ze gingen los! Heel veel banale lol, en ook hele mooie momenten….. En geen enkele klacht over koude douches met miezer straaltjes, wc potten zonder bril, ongedierte, met z’n drieën in een bloedhete hut , in stof en hitte schilderen, het missen van internet etc. Zij hadden er zelfs zelf voor gekozen hun social media uit te houden, wat best een pittige is als dat een dagelijks vullende bezigheid is.
Bij Joykare, Mukono, met de kinderen spelen, dansen en plezier maken, alles helpen schilderen en allerlei leermateriaal achterlatend.
Bij de Maarten Boostma School (verkeerde Oegandese spelling, maar dat laten we mooi zo....) in het noorden bij Gulu, het hele schooltje geschilderd in een hoofdpijn veroorzakende hitte. Daarnaast schoolborden, draaimolen en schommel onderhandeld en geregeld, kookspullen voor de dagelijkse pap voor de kinderen en ook veel schoolspullen want het ontbreekt daar aan alles.
Indrukwekkende gesprekken tussen de studenten en Christine, abducted girl, en met Councy, de vrouw die door de rebellen haar lippen, neus en oor is kwijtgeraakt. Haar een zak van 80 kg pinda’s geschonken om op de markt te verkopen zodat ze schoolgeld voor haar kinderen kan betalen. Vaak alles omkleed met rauwe humor en het zingen van echte Achterhoekse hits, soms zo plat en ruig uit de bek, dat het hier niet voor herhaling vatbaar is maar het was gierende lach!! .... Het leek alsof de rauwe humor toenam naarmate het land en de mensen meer indruk op hen maakten. Humor als een soort verwerken van alle pijnlijke verschillen tussen hun eigen leven en het leven van de lokale bevolking. Ik had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden. En wat mij betreft volgend jaar weer vier boerse studenten mee op avontuur…….
Nursel, mijn collega die ook mee reist, begeleidt de studentes. Zij had de studentes gevraagd geld in te zamelen, dat geld werd omgezet in alle materialen. Hun betrokkenheid en emotionele bewogenheid was zo mooi om te zien….
Een vierde studente, Zoë, zal zelfs vijf maanden blijven op JoyKare en heeft al een goede klik met de kinderen. Die meid kan daar een geweldige aanvulling zijn….
Ook Martijn reisde mee tot Gulu en is begonnen aan een regie met de spelers van Billa Pa Wrot Thot. Een stuk over school drop outs en huiselijk geweld….. Martijn had de afgelopen vier maanden ergens in Azië stiltemeditaties gedaan in een grot, maar als je zo’n grot uitkomt en je belandt gelijk hoog in het noorden van Oeganda, dan ben je die grot snel vergeten…. Hij probeert nog wel wat rechtop te zitten stil wezen, maar het ziet er vreemd uit,een rechtopstaande paal.... nee erger.... alsof je naar een slang kijkt die gehypnotiseerd omhoog komt als je muziek maakt, en zodra de muziek stop gelijk slap naar beneden ploft….. pof, zo met beide beentjes op de grond… Het moet een ontnuchterende ervaring voor hem zijn. En eerlijk, hij ondergaat die verandering met humor en plezier, gaaf om te zien….
En tot slot zat Waswa in de wagen. Een Oegandese jongen van de boerderij van Theo. Hij is automonteur en hem had ik gevraagd om mee te reizen omdat ik het prettig vind ook Oegandees gezelschap te hebben voor als dingen anders lopen onderweg……. Waswa heeft een eigenaardige dansstijl met vreemde moves die hij te pas en te onpas toepast. Als de Achterhoekse meisjes los gaan en het na doen, ziet het er raar kronkelig uit. ‘Boerinnekes in Oeganda-dans’ zal in het boeren achterland vast een nieuwe rage veroorzaken!
Een auto vol mensen, bagage erbij, extra koffers met spullen voor de verschillende projecten, oliepompen etc., een krapte van jewelste, en een paar lange autoritten, maar wederom geen klacht! Sterker, een kleine opgesloten ruimte met 8 mensen, raampjes open en gebrul van achterhoekse, banale liedjes dwars door Oeganda is een herinnering die ik niet snel zal vergeten!!
Dit was weer uw correspondent uit Gulu, Mukono, het is hier 32 graden en ik begrijp dat het bij jullie vriest…. Dat is wat pijnlijk, want oh wat had ik graag geschaatst op natuurijs….. Dus grijp uw kans, schaatsjes om en genieten maarrrrr….. Wij reizen morgen door naar Arua, waar het waarschijnlijk nog wat warmer is…..
Een auto vol……
Het was een behoorlijk spannend idee om drie studentes, 10 dagen lang, mee te nemen naar Oeganda. Maureen, Kyra en Sophie, alle drie uit kleine gehuchtjes ergens in de Achterhoek, waren naïef. Wij waren naïef en de Oegandezen stonden perplex. De boerenachterhoek in Oeganda, ze gingen los! Heel veel banale lol, en ook hele mooie momenten….. En geen enkele klacht over koude douches met miezer straaltjes, wc potten zonder bril, ongedierte, met z’n drieën in een bloedhete hut , in stof en hitte schilderen, het missen van internet etc. Zij hadden er zelfs zelf voor gekozen hun social media uit te houden, wat best een pittige is als dat een dagelijks vullende bezigheid is.
Bij Joykare, Mukono, met de kinderen spelen, dansen en plezier maken, alles helpen schilderen en allerlei leermateriaal achterlatend.
Bij de Maarten Boostma School (verkeerde Oegandese spelling, maar dat laten we mooi zo....) in het noorden bij Gulu, het hele schooltje geschilderd in een hoofdpijn veroorzakende hitte. Daarnaast schoolborden, draaimolen en schommel onderhandeld en geregeld, kookspullen voor de dagelijkse pap voor de kinderen en ook veel schoolspullen want het ontbreekt daar aan alles.
Indrukwekkende gesprekken tussen de studenten en Christine, abducted girl, en met Councy, de vrouw die door de rebellen haar lippen, neus en oor is kwijtgeraakt. Haar een zak van 80 kg pinda’s geschonken om op de markt te verkopen zodat ze schoolgeld voor haar kinderen kan betalen. Vaak alles omkleed met rauwe humor en het zingen van echte Achterhoekse hits, soms zo plat en ruig uit de bek, dat het hier niet voor herhaling vatbaar is maar het was gierende lach!! .... Het leek alsof de rauwe humor toenam naarmate het land en de mensen meer indruk op hen maakten. Humor als een soort verwerken van alle pijnlijke verschillen tussen hun eigen leven en het leven van de lokale bevolking. Ik had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden. En wat mij betreft volgend jaar weer vier boerse studenten mee op avontuur…….
Nursel, mijn collega die ook mee reist, begeleidt de studentes. Zij had de studentes gevraagd geld in te zamelen, dat geld werd omgezet in alle materialen. Hun betrokkenheid en emotionele bewogenheid was zo mooi om te zien….
Een vierde studente, Zoë, zal zelfs vijf maanden blijven op JoyKare en heeft al een goede klik met de kinderen. Die meid kan daar een geweldige aanvulling zijn….
Ook Martijn reisde mee tot Gulu en is begonnen aan een regie met de spelers van Billa Pa Wrot Thot. Een stuk over school drop outs en huiselijk geweld….. Martijn had de afgelopen vier maanden ergens in Azië stiltemeditaties gedaan in een grot, maar als je zo’n grot uitkomt en je belandt gelijk hoog in het noorden van Oeganda, dan ben je die grot snel vergeten…. Hij probeert nog wel wat rechtop te zitten stil wezen, maar het ziet er vreemd uit,een rechtopstaande paal.... nee erger.... alsof je naar een slang kijkt die gehypnotiseerd omhoog komt als je muziek maakt, en zodra de muziek stop gelijk slap naar beneden ploft….. pof, zo met beide beentjes op de grond… Het moet een ontnuchterende ervaring voor hem zijn. En eerlijk, hij ondergaat die verandering met humor en plezier, gaaf om te zien….
En tot slot zat Waswa in de wagen. Een Oegandese jongen van de boerderij van Theo. Hij is automonteur en hem had ik gevraagd om mee te reizen omdat ik het prettig vind ook Oegandees gezelschap te hebben voor als dingen anders lopen onderweg……. Waswa heeft een eigenaardige dansstijl met vreemde moves die hij te pas en te onpas toepast. Als de Achterhoekse meisjes los gaan en het na doen, ziet het er raar kronkelig uit. ‘Boerinnekes in Oeganda-dans’ zal in het boeren achterland vast een nieuwe rage veroorzaken!
Een auto vol mensen, bagage erbij, extra koffers met spullen voor de verschillende projecten, oliepompen etc., een krapte van jewelste, en een paar lange autoritten, maar wederom geen klacht! Sterker, een kleine opgesloten ruimte met 8 mensen, raampjes open en gebrul van achterhoekse, banale liedjes dwars door Oeganda is een herinnering die ik niet snel zal vergeten!!
Dit was weer uw correspondent uit Gulu, Mukono, het is hier 32 graden en ik begrijp dat het bij jullie vriest…. Dat is wat pijnlijk, want oh wat had ik graag geschaatst op natuurijs….. Dus grijp uw kans, schaatsjes om en genieten maarrrrr….. Wij reizen morgen door naar Arua, waar het waarschijnlijk nog wat warmer is…..
-
08 Februari 2018 - 14:39
Mariet :
Laat de boerinnekes maar dansen! Super wat jullie daar doen! -
08 Februari 2018 - 15:36
Willy Peetoom:
Boeren zijn een verademing. Mesten een stal leeg, repareren fluitend je auto, duiken tot aan hun ellebogen in een koe, dingen af als ze een pak gaan kopen enz. enz. Ze zeuren niet. Dus ook niet als ze met een oliepomp in hun nek door Oeganda reizen. Eempies deurbiet'n, dan is't zomoar e'weest. Ze moeten wèl blauwe lucht zien, anders verschrompelen ze.
Bijzonder Maart dat je de boeren moet ontdekken in Oeganda. -
08 Februari 2018 - 18:16
Daam:
Ik ben volgend jaar nog student.. hint hint! hahaha!
Weer mooi en goed bezig!
Groetozz -
08 Februari 2018 - 19:04
Gert:
Boot
Die Willy zou ik niet verrouwen hoor. Die gaat met een boer. En toevallig is dat wel een gouden vent, maar dat wil echt niet zeggen dat alle boeren zo zijn. Ik denk eingelijk dat die hele Willy zo onder de plak zit dat haar eigen ogen er mogelijk dicht van zitten.
Zo kwam ik bijvoorbeeld ooit een een boer tegen die mij een enorme schop onder mijn kont gaf. De man had maat 46 en de klompen waren van nederlands hardhout. Waarom de man dat deed? Wellixht was ie pissig dat ik stiekum een sigaretje rookte met zijn zoon in het hooivak, vlak onder de rieten kap, direct boven zijn koeien.
Wist ik veel dat koeien niet goed kunnen over sigarettenrook.
Hoe dan ook Boot, als de rogge boven het maaiveld staat, en de tarwe onder de horizon, moet je oppassen dat de combine niet je kruintje maait.
Sterkte met Nursel.
Hier gaat alles goed, heeeeeelijk rustig. -
09 Februari 2018 - 07:42
Jacobine:
Maarten BOOST...IN OEGANDA.
XXX -
09 Februari 2018 - 11:19
Kyra:
Geweldig stuk Maarten! Mooi geschreven wij hebben ook enorm genoten van deze 10 daagse reis en gezelligheid van jullie allemaal! Geniet nog van jullie tijd daar!! -
09 Februari 2018 - 18:52
Thecla:
Hoihoi Maarten, Nursel en studenten! Ik lees met veel interesse jullie verhalen! Goed bezig daaroooooo -
10 Februari 2018 - 22:54
Jan:
Hoi Maarten. Kun je je ook laten duwen in Oeganda. -
14 Februari 2018 - 21:54
An:
Hoi Maart, ik zou zo zeggen : sjaal om en wanten aan en gaan op die schaats! Gun de Oegandezen ook eens een ijskoud lolletje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
