Bokslessen met prostituees bij de grens van Rwanda

Power voor de seksworkers
Het eerste wat de seksworkers doen als ze mij zien is heel vriendelijk lachen, een hug geven en een boksbeweging maken. Wat wil ik nog meer na een jaar later?? Dit geeft een enorme energie. Na de dramalessen van Maarten kan ik in de middag rond 14.00 uur de bokslessen geven, niet heel handig om ’s middags zo actief te zijn in dit hete land, volgende keer doen we het lekker in de ochtend
Vorig jaar samen met Danielle de seksworkers bokslessen gegeven. Dit jaar heb ik het alleen mogen geven. Mooi om te zien hoe fanatiek ze meedoen en veel bewegingen hebben onthouden. Ze ogen dit jaar sterker dan wat ik vorig jaar zag. Eerst zonder handschoenen de bewegingen laten zien en daarna de bokshandschoenen aangedaan. Het lijkt net of de energie van deze dames veranderd als ze de bokshandschoenen aan hebben gedaan. Net of ze meer power in hun body en mind ervaren. Daar doe ik het voor, want je moet weten dat deze vrouwen ‘gedwongen’ in de prostitutie zitten en weinig andere mogelijkheden ervaren. Ze zijn allemaal HIV bestemt, verdienen weinig geld hiermee, maar zien niet wat ze anders kunnen doen. Het begint dus ermee dat deze vrouwen in hun hoofd zich sterker gaan voelen en daardoor mogelijkheden gaan creëren/ontwikkelen in het leven. Nu verdienen ze per klant soms 25 of 50 euro cent, soms helemaal niets of worden in elkaar geslagen.
Hoe mooi zou het zijn als deze vrouwen een veilige plek hebben waar ze kunnen wonen en zichzelf kunnen onderhouden met kleine projecten. Zoals een boerderij waarbij ze dieren onderhouden en met de opbrengsten weer andere projecten kunnen doen. Je ziet hun getekende gezichten waarin veel ‘littekens’ te zien is, ze hebben een zwaar leven. Ik gun deze vrouwen dat ze het licht gaan zien en de wereld van de prostitutie verlaten om een leven te leiden waarbij meer veiligheid, zekerheid en gezondheid te ervaren is.
Bij het schrijven van dit stuk moet ik aan mijn vader denken die niet meer leeft maar mij veel gegeven om als vrouw zijnde sterk te worden en op eigen benen te staan. Als Koerdische vrouw is het namelijk ook niet vanzelfsprekend dat je zo zelfstandig en onafhankelijk bent. Wat ben ik blij dat ik als vrouw zijnde in Nederland mag leven. Als vrouw gun ik dan ook deze vrouwen die verschillende dingen hebben meegemaakt als mishandeling en verkrachting dat iemand ze een helpende hand aanreikt zodat ze erin gaan geloven dat ze de kracht ervaren om uit de wereld van de prostitutie te stappen en een nieuw leven te beginnen.
Hoe hopeloos het soms ook lijkt, ik wil het vertrouwen niet verliezen dat we deze vrouwen een alternatief kunnen bieden!!!. Zouden we met elkaar €10.000 kunnen verzamelen om een boerderij voor ze te huren en dieren erbij te kopen???? Als ik de glimlachen op hun gezichten zie en denk aan hoe blij ze zijn als ze muzungu’s (blanke) zien, blijf ik hoop houden.
Een hartelijke groet van team Oeganda