Poelen door een heel dun draadje
Door: maarten
03 Maart 2012 | Oeganda, Kayunga
What makes a person to bend but not break?
Het was weer een weekje zonder alles.
Veel stof, weinig water maar wel een warm welkom op Hope North. De studenten hadden al hard geoefend en ik viel in hun midden alsof ik niet was weggeweest. Later in de week met Ben (de 'vader' van Hope North) en Eef (maatschappelijk werkster) naar het bureau van Lira geweest om gesprekken te voeren met het bureau van War Child en dat hebben we een dag later herhaald in Gulu. We zullen de voorstelling 'Who is to be blamed?' eerst voor al de veldwerkers spelen zodat iedereen weet wat het project is en daarna gaat de voorstelling gespeeld worden op een aantal scholen maar vooral ook in dorpsgemeenschappen. War Child doet alle logestiek zoals vervoer, contact ter plaatse, PR etc.
Ook de spelers hebben hun best gedaan. Er zijn twee nieuwe spelers groepen door hen zelf getraind om het verhaal te kunnen spelen. Het was een pracht gezicht om hen te zien regisseren en letterlijk je eigen aanwijzingen uit hun mond terug te horen.
De vier spelers waarmee ik het stuk gemaakt heb hebben net examen gedaan en zij weten niet wat zij nu verder moeten. Er is geen geld voor vervolg studie. De twee jongens zijn naar het land van hun overleden ouders terug geweest om de boel om te hakken. Ze waren speciaal terug omdat ik er was.
Nu hebben we bedacht om ze alle vier een jaar voor Thot-Worldwide de voorstelling te laten spelen en daarmee verdienen ze dan twee jaar schoolgeld (€ 1000,00). Dus na dat jaar kunnen ze een studie van twee jaar volgen. Win - Win!
Met Ben een nacht bij zijn oudtante ergens buiten Gulu de nacht doorgebracht.
Oudtante Agness bleek te kunnen poelen en er was een hutje een eindje verder op dat een soort van poeltafel had. Zij poelde echter met één hand en ik werd volkomen ingemaakt. Onderwijl vertelde ze hoe ze op een dag door de rebellen van haar brommer was gesleurt. Ze had gehoord dat de rebellen in de buurt waren en ze wilde snel naar haar kinderen. De rebellen drukten haar met hun voeten tegen de grond en wilde de accu van de brommer loshalen maar dat lukte niet. In de berm vlak bij haar lagen nog twee meisjes waarmee andere rebellen allemaal vervelende dingen aan het doen waren. Ze kregen de accu er niet af. Agness zei dat zij het wel wilde doen en haalde de accu los. De rebellen zeiden haar dat ze mocht gaan en dat ze haar zouden neerschieten. Heel voorzichtig liep ze weg wachtend op de schoten.
Doodsbang was ze.
Toen begon één van de meisje heel indringend te gillen. Alle rebellen opende het vuur op dat meisje en Agness rende de bush in.
"Ik ben hier met jou aan het poelen omdat er een meisje was, dat heel hard gilde en ik ken haar niet eens....."
Het leven bestaat uit een heel dun draadje.
Je begrijpt, verliezen van zo'n vrouw en haar te zien genieten van haar overwinning is een klein feestje!
Dag suikertjes, dit was het weer, uit een mooi Oeganda,
Maarten
Het was weer een weekje zonder alles.
Veel stof, weinig water maar wel een warm welkom op Hope North. De studenten hadden al hard geoefend en ik viel in hun midden alsof ik niet was weggeweest. Later in de week met Ben (de 'vader' van Hope North) en Eef (maatschappelijk werkster) naar het bureau van Lira geweest om gesprekken te voeren met het bureau van War Child en dat hebben we een dag later herhaald in Gulu. We zullen de voorstelling 'Who is to be blamed?' eerst voor al de veldwerkers spelen zodat iedereen weet wat het project is en daarna gaat de voorstelling gespeeld worden op een aantal scholen maar vooral ook in dorpsgemeenschappen. War Child doet alle logestiek zoals vervoer, contact ter plaatse, PR etc.
Ook de spelers hebben hun best gedaan. Er zijn twee nieuwe spelers groepen door hen zelf getraind om het verhaal te kunnen spelen. Het was een pracht gezicht om hen te zien regisseren en letterlijk je eigen aanwijzingen uit hun mond terug te horen.
De vier spelers waarmee ik het stuk gemaakt heb hebben net examen gedaan en zij weten niet wat zij nu verder moeten. Er is geen geld voor vervolg studie. De twee jongens zijn naar het land van hun overleden ouders terug geweest om de boel om te hakken. Ze waren speciaal terug omdat ik er was.
Nu hebben we bedacht om ze alle vier een jaar voor Thot-Worldwide de voorstelling te laten spelen en daarmee verdienen ze dan twee jaar schoolgeld (€ 1000,00). Dus na dat jaar kunnen ze een studie van twee jaar volgen. Win - Win!
Met Ben een nacht bij zijn oudtante ergens buiten Gulu de nacht doorgebracht.
Oudtante Agness bleek te kunnen poelen en er was een hutje een eindje verder op dat een soort van poeltafel had. Zij poelde echter met één hand en ik werd volkomen ingemaakt. Onderwijl vertelde ze hoe ze op een dag door de rebellen van haar brommer was gesleurt. Ze had gehoord dat de rebellen in de buurt waren en ze wilde snel naar haar kinderen. De rebellen drukten haar met hun voeten tegen de grond en wilde de accu van de brommer loshalen maar dat lukte niet. In de berm vlak bij haar lagen nog twee meisjes waarmee andere rebellen allemaal vervelende dingen aan het doen waren. Ze kregen de accu er niet af. Agness zei dat zij het wel wilde doen en haalde de accu los. De rebellen zeiden haar dat ze mocht gaan en dat ze haar zouden neerschieten. Heel voorzichtig liep ze weg wachtend op de schoten.
Doodsbang was ze.
Toen begon één van de meisje heel indringend te gillen. Alle rebellen opende het vuur op dat meisje en Agness rende de bush in.
"Ik ben hier met jou aan het poelen omdat er een meisje was, dat heel hard gilde en ik ken haar niet eens....."
Het leven bestaat uit een heel dun draadje.
Je begrijpt, verliezen van zo'n vrouw en haar te zien genieten van haar overwinning is een klein feestje!
Dag suikertjes, dit was het weer, uit een mooi Oeganda,
Maarten
-
03 Maart 2012 - 11:04
Jacobine:
Oef......... -
03 Maart 2012 - 11:50
Greet:
Wow.....
Mooi dat je daar weer bent Maarten .
Je geeft de mensen daar weer een beetje hoop door er alleen maar te zijn en naar ze te luisteren.Volle bewondering......
Je kan Agness ook klaverjassen leren ,dan kan ze weer een klein feestje vieren.
Maak er weer een zinvolle tijd van,ik blijf je volgen.
Liefs Greet -
03 Maart 2012 - 12:02
Daan:
Dit is weer een heftig verhaal!
Goed bezig, ik ben trots op je! -
03 Maart 2012 - 21:45
Pa:
Hi Maart,
We hebben er laatst over gehad.We moeten meer gaan investeren in Liefde.
Dat doe jij, chapeau!!!!!! Wees zuinig op jezelf. -
04 Maart 2012 - 11:46
Tilly En René:
Spelletjes.....
Jouw kwaliteiten liggen op een heleboel andere vlakken. We zijn weer erg onder de indruk van je verhaal.
Volgens ons kom je aan je dikke leesboek niet toe. Je kan je eigen boek wel schrijven.......
-
04 Maart 2012 - 20:48
Buurman:
Maarten je reisverslag begint al weer indrukwekkend. gr.Henk -
05 Maart 2012 - 06:42
Ineke:
Superman!
kus -
05 Maart 2012 - 12:40
Saxionie:
Allo Vera, wat moet dat toch heerlijk zijn om de meevallers met open ogen te zien gebeuren. Fijn dat er wat van de grond komt behalve het stof, dan wel weer op tijd je ogen sluiten natuurlijk.
Bijzonder hoe je het verhaal van Agness weer zo speels belicht. Heb je de eerste plant al de grond in?
Ik wens je een heerlijke verfrissende regenbui!
-
05 Maart 2012 - 13:30
Mariette:
Wat een heftig verhaal, Maarten. Goed dat je daar bent. De mensen zullen van je positiviteit genieten.
Veel liefs van ons,
Jessy, Jan en Mariette
-
05 Maart 2012 - 13:54
Gert Talens:
He Maarten jij plant die Vera's toch niet zelf he?? Je hegje ziet nl. erg geel. Ws. vanwege gebrek aan groene vingers??
Zet hem op, volle kracht vooruit Boot! -
06 Maart 2012 - 20:45
Lilian:
Lieve Maarten,
jajaja wat een potje poelen al niet naar voren haalt. Ongelooflijk dat er zo veel mensen zijn die jij ontmoet met zo'n heftig verhaal. En dan al die mensen die je niet ontmoet... niet voor te stellen eigenlijk... Kop d'r veur! Knap hoor hoe je dat allemaal doet en aanpakt daar. -
26 Maart 2012 - 21:07
Monica :
Wow...
Dat is alles wat ik zeggen kon... Wow... -
26 Maart 2012 - 21:17
Monica (klas DLB01k):
Wow...
Dat is alles wat ik zeggen kon... Dit verhaal heeft echt indruk op me gemaakt.. Wow...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
