“We leave no money, we leave goats” en 'ratbits'
27 Februari 2015 | Tanzania, Uganda
‘Het verspreiden van projecten is iets wat gebeurt, niet iets wat je doet.’ Een inzicht uit mijn eigen ervaring.
Vijf jaar geleden ging ik naar Oeganda met het idée om in tien jaar tijd tien projecten in tien landen ergens in de wereld op te willen zetten. Nu, vijf jaar later zit ik nog steeds in hetzelfde land maar zijn er wel twaalf projecten in beweging.
De financiele middelen komen: 1. van familie en vrienden, 2. de school van Ben door de PABO (Saxion) en 3. een grote bron van inkomsten is mijn spelers die voorstellingen spelen waarvan een deeltje van hun opbrengst naar Thot-Worldwide gaat.
* De projecten bestaan uit zeven vrouwengroepen, Arua, Gulu, Kabale 2, Mbale 2 en Mukono. Deze groepen spelen voorstellingen over problematieken als huiselijk geweld, sexueel misbruik, en kindermisbruik. Ze krijgen in de eerste fase trommels en danslessen en komen elke week bij elkaar om hun verhalen om te zetten in drama met discussie. De tweede fase, een jaar later, wordt de naam bedacht, krijgen ze Tshirts met logo (is voor hen erg belangrijk ivm identiteit ergens bij te horen en daar zijn ze heel trots op), officiele erkenning door registratie en de savingbox met drie sloten om met elkaar een spaarsysteem op te zetten. Verder krijgen ze kleding, atributen, doeken, matten om hun spel te verfraaien. De derde fase, weer een jaar later, klagen ze over het ontbreken van geld voor bv. transport van de groep naar andere communities en dan verzint iedere groep haar eigen bron van inkomsten zodat ik er weer tussenuit kan. Zo heeft een groep in Kabale 66 stoelen geleend, de groep in Gulu vorig jaar 30 geiten, de groep in Arua een kippenfarm…. Geleend! Als het goed gaat mag de groep in Kabale over twee jaar de stoelen houden, over vier jaar worden de geiten eigendom van degene die de geit verzorgt. Wat de geiten aan junkies produceren daarvan wordt de helft eigendom van de groep en de opbrengst verdwijnt in de savingbox voor b.v. transport.
* Naast deze zeven groepen loopt het Aloe Vera project voor de vrouwen zonder lippen in Gulu, het schooltje van Ben voor kansarme kinderen 35 km van Gulu, het opzetten van dans, zang en drama met de Batwa’s (pygmeeen) en ook daar misschien in de toekomst een groot veld met Aloe…... De tien stamen hebben al ieder een klein veldje van ongeveer 25 planten maar zij hebben niet het geduld om ze op te laten groeien (is ongeveer 4 jaar voor nodig om de plant tot volle wasdom te laten komen) want hun nood is hoog en ze gebruiken de jonge plantjes al voor de vele kwalen waar zij onder lijden…
* Verder is de groep jongeren in Gulu die als kindsoldaat onder de rebellenleider Kony hebben moeten overleven, zijn nu officieel als theatergroep geregistreerd en zij worden een groep die echt voor klanten voorstellingen op maat gaan maken met dans en songs en al. Een echte website zijn ze ook aan het opzetten. Ze moeten het allemaal zelf doen met zakelijk denken en regels van mijn kant, want Thot is nauw betrokken. Verder hebben zij ook een savingbox en krijgen een echt bankrekeningnummer. Het bedrijf heet Bilha Pa Rhot Thot. En als alles goed gaat kunnen ze er in twee jaar een stuk bestaan uit halen, wat mooi is want de werkloosheid in Oeganda ligt op zo’n 70-80%. Theo, die in Pajule (ook noord Oeganda) een groot cooperatief bedrijf heeft opgezet met een ander Nederlander, (om de boeren te helpen de landbouw weer op kwaliteit te krijgen, want veel boeren hebben tijdens de oorlog de laatste 25 jaar niet goed kunnen boeren), is hun eerste klant en er zijn al serieuze andere contacten.
Even over mijn laatste dagen in Oeganda… maandag ben ik naar Mbale gegaan samen met Eva (maatschappelijk werkster). De vrouwengroep waar ik al twee jaar kom is erg gegroeid. Niet in aantal, maar in kracht. Ze zijn trots en durven! Ze spelen 7 scènes! De drie ‘oude’ hebben ze met eigengemaakte songs verfraaid en ze hebben vier nieuwe scènes zelf bedacht met stellingen en al. En er is een probleem …. De transportkosten …. Ze spelen veel in de omgeving en worden ook verderop gevraagd…. Dus de vraag aan hen gesteld: “Hoe een project te verzinnen waarbij jullie je eigen kosten gaan verdienen??” Zij komen zelf met een geitenplan en één bok, gemerkt en met contract. En een garantie van drie maanden dat de verkoper het dier terug moet nemen of betalen als het beest ziek wordt of iets blijkt te mankeren.
Ik vertel hun dat ik de volgende dag al vertrek en dat ze dit nooit georganiseerd krijgen.
Ik leg hun uit: “We leave no money, we leave goats” dus of morgenochtend moet alles rond of ik vertrek weer.
De volgende ochtend om half negen zijn alle 22 vrouwen er… met verkopers en geiten en bok en contacten uitgeprint op papier… hoe is dit mogelijk in dit land??? Maar het laat ook zien hoe serieus deze vrouwen zijn. We zijn nu dus 22 geiten en een bok rijker…. Althans …. De komende vier jaar …. Als het goed gaat wordt het beest hun bezit als ze er goed voor zorgen… De meesten van deze groep hebben geen geiten want ze zijn echt arm en krijgen nooit zo’n kapitaal van 60.000 shilling bij elkaar (60.000 shilling is ongeveer € 20,00 per geit, en de bok is dubbel zo duur) Als de verkopers zien dat er een muzungu (blanke) in de buurt is willen ze onderhandelen en de prijs opschroeven naar 120.000m shilling per geit en de bok 240.000 shilling. Eva blijft voet bij stuk houden en dreigt in de auto te stappen om weg te rijden … alle vrouwen in paniek en de verkopers krijgen die vrouwen over zich heen… herrie en ruzie alom, fantastisch gezicht! Dus 22 geiten voor 60.000 shilling per stuk en de bok voor 120.000!
Voor dit soort situaties schuif ik dus Eva altijd naar voren… en het werkt!
De tweede groep die we ‘s middags ontmoeten is een groep van alleenstaande vrouwen die het zwaar hebben. Margareth, die ze om zich heen heeft verzameld, is heel blij me te zien. Ze is zo blij omdat ze nu eindelijk met haar vrouwen aan de gang kan…. Eerst weer even gitaar spelen … de groep komt los …. Dan vraag ik hun iets te zingen en dansen ….. ze trappen erin ….. veel plezier ….ik pak het touw …. Knopen en problemen gesprek …. En de eerste scène wordt gelijk geboren. Een vrouw uit de groep doet stellingen en het is wonderlijk om te zien hoe snel dit ei uitkomt…. Alsof het allemaal al klaar lag om uitgevouwen te worden… Ik zet gelijk de tweede stap in, savingbox, Tshirts, naam voor de groep en de afspraak dat ze gaan optreden in communities in de omgeving.
Ook leg ik alles uit over de Aloe Vera (bij Margareth heb ik vorig jaar al twee grote zakken vol stekken achtergelaten) Ik heb een blad van de plant bij me. Ik snij hem open en laat de gel zien die zo geneeskrachtig is ….. Het blad gooi ik een eindje verder op de grond …..Terwijl we bezig zijn met verhalen omzetten in spel zie ik twee kindjes bij het blad zitten. Ze peuteren de gel eruit en smeren het op hun voetjes… ik vraag Eva wat er met hen aan de hand is …. ‘Ratbits’, zegt ze … rattenbeten ….. kindjes van rond de 6 jaar … rattenbeten aan hun voetjes! …. soms zit ik midden in deze wereld en snap ik er niks meer van....
Dit was een lang verhaal…. Sorry …. Maar ik wilde het gewoon even allemaal helder op een rijtje zetten zodat jullie het nog kunnen blijven volgen….. Ik vlieg naar huis en morgen zet ik thuis de foto’s erbij!!
Dit was dan weer uw correspondent uit een druk, chaotisch, warm en stoffig Oeganda,
Met de hartelijke groeten en grote dank voor uw steun!!!
Thot-Worldwide
NL47TRIO0390354546
Vijf jaar geleden ging ik naar Oeganda met het idée om in tien jaar tijd tien projecten in tien landen ergens in de wereld op te willen zetten. Nu, vijf jaar later zit ik nog steeds in hetzelfde land maar zijn er wel twaalf projecten in beweging.
De financiele middelen komen: 1. van familie en vrienden, 2. de school van Ben door de PABO (Saxion) en 3. een grote bron van inkomsten is mijn spelers die voorstellingen spelen waarvan een deeltje van hun opbrengst naar Thot-Worldwide gaat.
* De projecten bestaan uit zeven vrouwengroepen, Arua, Gulu, Kabale 2, Mbale 2 en Mukono. Deze groepen spelen voorstellingen over problematieken als huiselijk geweld, sexueel misbruik, en kindermisbruik. Ze krijgen in de eerste fase trommels en danslessen en komen elke week bij elkaar om hun verhalen om te zetten in drama met discussie. De tweede fase, een jaar later, wordt de naam bedacht, krijgen ze Tshirts met logo (is voor hen erg belangrijk ivm identiteit ergens bij te horen en daar zijn ze heel trots op), officiele erkenning door registratie en de savingbox met drie sloten om met elkaar een spaarsysteem op te zetten. Verder krijgen ze kleding, atributen, doeken, matten om hun spel te verfraaien. De derde fase, weer een jaar later, klagen ze over het ontbreken van geld voor bv. transport van de groep naar andere communities en dan verzint iedere groep haar eigen bron van inkomsten zodat ik er weer tussenuit kan. Zo heeft een groep in Kabale 66 stoelen geleend, de groep in Gulu vorig jaar 30 geiten, de groep in Arua een kippenfarm…. Geleend! Als het goed gaat mag de groep in Kabale over twee jaar de stoelen houden, over vier jaar worden de geiten eigendom van degene die de geit verzorgt. Wat de geiten aan junkies produceren daarvan wordt de helft eigendom van de groep en de opbrengst verdwijnt in de savingbox voor b.v. transport.
* Naast deze zeven groepen loopt het Aloe Vera project voor de vrouwen zonder lippen in Gulu, het schooltje van Ben voor kansarme kinderen 35 km van Gulu, het opzetten van dans, zang en drama met de Batwa’s (pygmeeen) en ook daar misschien in de toekomst een groot veld met Aloe…... De tien stamen hebben al ieder een klein veldje van ongeveer 25 planten maar zij hebben niet het geduld om ze op te laten groeien (is ongeveer 4 jaar voor nodig om de plant tot volle wasdom te laten komen) want hun nood is hoog en ze gebruiken de jonge plantjes al voor de vele kwalen waar zij onder lijden…
* Verder is de groep jongeren in Gulu die als kindsoldaat onder de rebellenleider Kony hebben moeten overleven, zijn nu officieel als theatergroep geregistreerd en zij worden een groep die echt voor klanten voorstellingen op maat gaan maken met dans en songs en al. Een echte website zijn ze ook aan het opzetten. Ze moeten het allemaal zelf doen met zakelijk denken en regels van mijn kant, want Thot is nauw betrokken. Verder hebben zij ook een savingbox en krijgen een echt bankrekeningnummer. Het bedrijf heet Bilha Pa Rhot Thot. En als alles goed gaat kunnen ze er in twee jaar een stuk bestaan uit halen, wat mooi is want de werkloosheid in Oeganda ligt op zo’n 70-80%. Theo, die in Pajule (ook noord Oeganda) een groot cooperatief bedrijf heeft opgezet met een ander Nederlander, (om de boeren te helpen de landbouw weer op kwaliteit te krijgen, want veel boeren hebben tijdens de oorlog de laatste 25 jaar niet goed kunnen boeren), is hun eerste klant en er zijn al serieuze andere contacten.
Even over mijn laatste dagen in Oeganda… maandag ben ik naar Mbale gegaan samen met Eva (maatschappelijk werkster). De vrouwengroep waar ik al twee jaar kom is erg gegroeid. Niet in aantal, maar in kracht. Ze zijn trots en durven! Ze spelen 7 scènes! De drie ‘oude’ hebben ze met eigengemaakte songs verfraaid en ze hebben vier nieuwe scènes zelf bedacht met stellingen en al. En er is een probleem …. De transportkosten …. Ze spelen veel in de omgeving en worden ook verderop gevraagd…. Dus de vraag aan hen gesteld: “Hoe een project te verzinnen waarbij jullie je eigen kosten gaan verdienen??” Zij komen zelf met een geitenplan en één bok, gemerkt en met contract. En een garantie van drie maanden dat de verkoper het dier terug moet nemen of betalen als het beest ziek wordt of iets blijkt te mankeren.
Ik vertel hun dat ik de volgende dag al vertrek en dat ze dit nooit georganiseerd krijgen.
Ik leg hun uit: “We leave no money, we leave goats” dus of morgenochtend moet alles rond of ik vertrek weer.
De volgende ochtend om half negen zijn alle 22 vrouwen er… met verkopers en geiten en bok en contacten uitgeprint op papier… hoe is dit mogelijk in dit land??? Maar het laat ook zien hoe serieus deze vrouwen zijn. We zijn nu dus 22 geiten en een bok rijker…. Althans …. De komende vier jaar …. Als het goed gaat wordt het beest hun bezit als ze er goed voor zorgen… De meesten van deze groep hebben geen geiten want ze zijn echt arm en krijgen nooit zo’n kapitaal van 60.000 shilling bij elkaar (60.000 shilling is ongeveer € 20,00 per geit, en de bok is dubbel zo duur) Als de verkopers zien dat er een muzungu (blanke) in de buurt is willen ze onderhandelen en de prijs opschroeven naar 120.000m shilling per geit en de bok 240.000 shilling. Eva blijft voet bij stuk houden en dreigt in de auto te stappen om weg te rijden … alle vrouwen in paniek en de verkopers krijgen die vrouwen over zich heen… herrie en ruzie alom, fantastisch gezicht! Dus 22 geiten voor 60.000 shilling per stuk en de bok voor 120.000!
Voor dit soort situaties schuif ik dus Eva altijd naar voren… en het werkt!
De tweede groep die we ‘s middags ontmoeten is een groep van alleenstaande vrouwen die het zwaar hebben. Margareth, die ze om zich heen heeft verzameld, is heel blij me te zien. Ze is zo blij omdat ze nu eindelijk met haar vrouwen aan de gang kan…. Eerst weer even gitaar spelen … de groep komt los …. Dan vraag ik hun iets te zingen en dansen ….. ze trappen erin ….. veel plezier ….ik pak het touw …. Knopen en problemen gesprek …. En de eerste scène wordt gelijk geboren. Een vrouw uit de groep doet stellingen en het is wonderlijk om te zien hoe snel dit ei uitkomt…. Alsof het allemaal al klaar lag om uitgevouwen te worden… Ik zet gelijk de tweede stap in, savingbox, Tshirts, naam voor de groep en de afspraak dat ze gaan optreden in communities in de omgeving.
Ook leg ik alles uit over de Aloe Vera (bij Margareth heb ik vorig jaar al twee grote zakken vol stekken achtergelaten) Ik heb een blad van de plant bij me. Ik snij hem open en laat de gel zien die zo geneeskrachtig is ….. Het blad gooi ik een eindje verder op de grond …..Terwijl we bezig zijn met verhalen omzetten in spel zie ik twee kindjes bij het blad zitten. Ze peuteren de gel eruit en smeren het op hun voetjes… ik vraag Eva wat er met hen aan de hand is …. ‘Ratbits’, zegt ze … rattenbeten ….. kindjes van rond de 6 jaar … rattenbeten aan hun voetjes! …. soms zit ik midden in deze wereld en snap ik er niks meer van....
Dit was een lang verhaal…. Sorry …. Maar ik wilde het gewoon even allemaal helder op een rijtje zetten zodat jullie het nog kunnen blijven volgen….. Ik vlieg naar huis en morgen zet ik thuis de foto’s erbij!!
Dit was dan weer uw correspondent uit een druk, chaotisch, warm en stoffig Oeganda,
Met de hartelijke groeten en grote dank voor uw steun!!!
Thot-Worldwide
NL47TRIO0390354546
-
27 Februari 2015 - 16:33
Gert:
Boot
Zo kerel, da's een heel indrukwekkend rijtje! En welkom back in de polder, want een polder zonder Boot is als bok zonder geit!
-
27 Februari 2015 - 18:30
Lilian:
Tjonge jongejonge, wat weer een verhalen. En ervaringen. En wat een projecten. En wat een indrukken. God bezig Maarten! Petje af en tot snel! -
27 Februari 2015 - 18:31
Lilian:
Nou... God... Dat is weer iets te veel van het goede ;-). Goed bezig dus -
27 Februari 2015 - 21:09
Karin:
Ben onder de indruk van je zakelijk talent (naast de vele andere haha). Zoals jij de autonomie van de mensen versterkt door ze 'financieel' onafhankelijk te make op een creatieve manier. Wow.
Enne...welkom thuis. Het zal wel een hele overgang zijn. -
27 Februari 2015 - 22:33
Tante Tineke:
Lieve Maarten,
Wat een mooie verhalen. Liselotte en ik zouden je zo willen helpen. Fysiek zal dit echter niet kunnen...zij 27 weken zwanger....en ik..toch een beetje te oud. Bedankt voor je reactie op mijn mail, die je weer van je pa ontving.
Ga zo door met je prachtige werk Maarten. Ik ben trots op je.
Liefs tante 10 -
27 Februari 2015 - 22:41
Berdine:
Leuk, zo 'n inspirerend verhaal en mooie projecten. Wij houden het voorlopig bij familieperikelen in Nigeria. -
28 Februari 2015 - 10:49
SaxionieGEWELDIG :
Ha Maarten,
Geweldig het begin van jouw boek is er al! Nu nog even nummering van de hoofdstukken erbij.
Enne blijf nog maar terugkomen in Oeganda, want jij bent hun helpende hand, jij kunt hen een glimlach om hun mond toveren, jij bent degene die de zon laat schijnen (omdat je de laatste bomen weg laat kappen ;-))
Jij weet hoe de bok in de geit steekt en natuurlijk hoe je drama moet geven maar vooral moet delen en verwerken.
Jij bent degene die de anderen aanzet tot financiele acties.
Jij bent degene die deze plek op aarde kan laten stromen.
Ik ben blij dat ik je ken!
:-)Dorien -
01 Maart 2015 - 13:49
Jacobine:
Jij doet het; Helpen daar waar het nodig is, daar waar het kan. helpen zonder overnemen. helpen zonder grote media aandacht. helpen met kracht van de hulpbehoevende. helpen vanuit jouw eigen kracht. ik heb daar veel respect voor.
knuffel
-
01 Maart 2015 - 19:05
Jan:
Mooie verhalen Maarten. -
02 Maart 2015 - 11:00
Willy Peetoom:
Indrukwekkende rij pannen die op het vuur staat. En net zolang roeren Maart, tot het een heerlijk, voedzaam en gezond brouwsel wordt. Beter in één klein stukje land de boel goed op de rails, dan in 10 landen hàlf.
Mooi man; geeft een goed gevoel.
Zoen Willy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
