zwaaiende microfoons .....
Door: maarten
27 Februari 2010 | Oeganda, Kampala
De droom: Hij vertelt haar hoe veel hij van haar houdt, hoe mooi ze is en hoe graag hij kinderen van haar wil.
De mannen zijn mooipraters. De meisjes houden vaak eerst de boot af. Vaak valt ze uiteindelijk voor zijn woorden en ze zeggen de man dat ze ook van de man houden. Dan zegt de man dat hij haar alleen gelooft als ze met hem naar bed gaat
En zo gaat het.
Daarna zwakt zijn interesse snel af.
Liefde is seks en seks is liefde ....
Hij op zoek naar een nieuwe verovering, zij een illusie armer en een inzicht rijker. Natuurlijk is er gevreeen zonder condoom. Dus is zij vaak niet alleen een inzicht rijker ...
Het gaat er mij nu niet om dat dit zo niet kan.
Natuurlijk mag het. Prima. Als het zo werkt, niks mis mee. Dus waarom ben ik hier?
Ik sprak een meisje die in de 'keuken' werkt van het 'hotelletje' in Hioma.
(Hotelletje dekt de lading geheel niet, maar ik kon er op een soort kamer in een soort bed liggen en eronder draaide de hele nacht de generator. En de keuken bestaat uit een vloer vol vuurtjes en verstikkende rook)
Het meisje had haar kindje bij zich. Ze zag er slecht uit. Het kindje nog erger. Ze leefde alleen. De vader was al lang geleden, na veel mooie woorden en die daad vertrokken.
Ze zei: " I'm ill. My baby too. I have no money for medicines.".
Ik kan niks voor haar betekenen. Ze staat er alleen voor.
Dus weer die vraag: Waarom ben ik hier?
Eerlijk, ik weet het niet.
Het klinkt zo vaag als wat, maar ik ben hier omdat 'iets' mij hier brengt.Maar wat dat 'iets' is?
Ok. De voorstelling waarvoor ik naar Hioma, West Oeganda, ben gereisd.
Het bleek dus om een groepje zeer ongeordende amateurspelers te gaan. Ze kenden speelden vol overgave. Maar hun reden om te spelen was misschien wel de maaltijd die ze kregen. Voor sommigen waarschijnlijk hun enige maaltijd die dag.
Het initiatief was erg mooi. De organisatie die erachter zit wordt serieus gesponsord vanuit Denemarken. Er is zelfs een landrover met aanhangwagen en versterkingsapperatuur. De organisatie zit door het hele land en organiseert voorstellingen met plaatselijke amateurs om de problematiek van corruptie bespreekbaar te maken en ze hopen uiteinsdelijk op een Oegande waar de leiders niet langer gekozen worden omdat de massa hun stem hebben gegeven in ruil voor een stuk zeep.
Pracht initiatief natuurlijk.
Er wordt gewoon gespeeld op een veldje. Bij het eerste veldje was alle apperatuur net opgesteld of de eigenaar van het veldje kwam en wilde geld zien. Dat geld is er niet. Dus alles weer ingepakt.
Het tweede veldje, 20 meter verderop had een aardige eigenaar. Maar ondertussen waren wel 2 uur verstreken. Toch erg veel volk dat nieuwsgierig kwam kijken.
De spelers kregen een microfoon in hun handen gedrukt. De Deense sponsors hadden hun best gedaan. Alleen wisten de spelers zich geen raad met zo'n ding. Het was hun eerste keer. Apetrots met dat ding in hun handen en tijdens hun vele gebaren vloog dat ding alle kanten op. Weinig keren kregen ze het voor elkaar de microfoon te gebruikebn waar een microfoon zo goed voor is. Maar het publiek genoot! En de spelers ook! Toen de hoofdrolspeler boos werd op zijn vrouw in het stuk en haar een theatrale klap moest geven vergat hij geheel de wat in zijn slaande hand geklemd zat. Een oorverdovende klap over de boxen was het gevolg. Het publiek veerde een paar centimeter omhoog van hun plek. En toen .... een diepe stilte.
Alle versterking viel uit.
Maar de spelers .... Dat ongeordende zootje ......speelden door..... Zwaaiende microfoons, onverstaanbare teksten ... maar vol overgave. Zelden zo'n mooie voorstelling
gezien!
Dit was het weer even voor vandaag. Later hoort u meer.
Ik wens u het allerbeste!
Dit was uw correspondent uit regenachtig Oeganda....
De mannen zijn mooipraters. De meisjes houden vaak eerst de boot af. Vaak valt ze uiteindelijk voor zijn woorden en ze zeggen de man dat ze ook van de man houden. Dan zegt de man dat hij haar alleen gelooft als ze met hem naar bed gaat
En zo gaat het.
Daarna zwakt zijn interesse snel af.
Liefde is seks en seks is liefde ....
Hij op zoek naar een nieuwe verovering, zij een illusie armer en een inzicht rijker. Natuurlijk is er gevreeen zonder condoom. Dus is zij vaak niet alleen een inzicht rijker ...
Het gaat er mij nu niet om dat dit zo niet kan.
Natuurlijk mag het. Prima. Als het zo werkt, niks mis mee. Dus waarom ben ik hier?
Ik sprak een meisje die in de 'keuken' werkt van het 'hotelletje' in Hioma.
(Hotelletje dekt de lading geheel niet, maar ik kon er op een soort kamer in een soort bed liggen en eronder draaide de hele nacht de generator. En de keuken bestaat uit een vloer vol vuurtjes en verstikkende rook)
Het meisje had haar kindje bij zich. Ze zag er slecht uit. Het kindje nog erger. Ze leefde alleen. De vader was al lang geleden, na veel mooie woorden en die daad vertrokken.
Ze zei: " I'm ill. My baby too. I have no money for medicines.".
Ik kan niks voor haar betekenen. Ze staat er alleen voor.
Dus weer die vraag: Waarom ben ik hier?
Eerlijk, ik weet het niet.
Het klinkt zo vaag als wat, maar ik ben hier omdat 'iets' mij hier brengt.Maar wat dat 'iets' is?
Ok. De voorstelling waarvoor ik naar Hioma, West Oeganda, ben gereisd.
Het bleek dus om een groepje zeer ongeordende amateurspelers te gaan. Ze kenden speelden vol overgave. Maar hun reden om te spelen was misschien wel de maaltijd die ze kregen. Voor sommigen waarschijnlijk hun enige maaltijd die dag.
Het initiatief was erg mooi. De organisatie die erachter zit wordt serieus gesponsord vanuit Denemarken. Er is zelfs een landrover met aanhangwagen en versterkingsapperatuur. De organisatie zit door het hele land en organiseert voorstellingen met plaatselijke amateurs om de problematiek van corruptie bespreekbaar te maken en ze hopen uiteinsdelijk op een Oegande waar de leiders niet langer gekozen worden omdat de massa hun stem hebben gegeven in ruil voor een stuk zeep.
Pracht initiatief natuurlijk.
Er wordt gewoon gespeeld op een veldje. Bij het eerste veldje was alle apperatuur net opgesteld of de eigenaar van het veldje kwam en wilde geld zien. Dat geld is er niet. Dus alles weer ingepakt.
Het tweede veldje, 20 meter verderop had een aardige eigenaar. Maar ondertussen waren wel 2 uur verstreken. Toch erg veel volk dat nieuwsgierig kwam kijken.
De spelers kregen een microfoon in hun handen gedrukt. De Deense sponsors hadden hun best gedaan. Alleen wisten de spelers zich geen raad met zo'n ding. Het was hun eerste keer. Apetrots met dat ding in hun handen en tijdens hun vele gebaren vloog dat ding alle kanten op. Weinig keren kregen ze het voor elkaar de microfoon te gebruikebn waar een microfoon zo goed voor is. Maar het publiek genoot! En de spelers ook! Toen de hoofdrolspeler boos werd op zijn vrouw in het stuk en haar een theatrale klap moest geven vergat hij geheel de wat in zijn slaande hand geklemd zat. Een oorverdovende klap over de boxen was het gevolg. Het publiek veerde een paar centimeter omhoog van hun plek. En toen .... een diepe stilte.
Alle versterking viel uit.
Maar de spelers .... Dat ongeordende zootje ......speelden door..... Zwaaiende microfoons, onverstaanbare teksten ... maar vol overgave. Zelden zo'n mooie voorstelling
gezien!
Dit was het weer even voor vandaag. Later hoort u meer.
Ik wens u het allerbeste!
Dit was uw correspondent uit regenachtig Oeganda....
-
27 Februari 2010 - 16:51
Gert:
Ha die Boot
Waarom zit ik hier eigenlijk? En eh o ja, die hond van ons is inmiddels begonnen aan je schuurtje. De heg is nl. weg.
Het is maar even dat je het weet.
Groet -
27 Februari 2010 - 16:52
Daan:
haha prachtig verhaal!
Groeten vanuit Nederland (30 graden, vol op zon)
-
27 Februari 2010 - 17:06
Kim:
Mooi om je verhaal te lezen, ik lees er toch al een mooi stuk to be in!
-
27 Februari 2010 - 18:54
Pa:
Kan je een beetje tegen de warmte. Hier alles wel.Doei Maart
-
28 Februari 2010 - 02:42
Gencay:
Mooi werk!!
Mooie verhalen maar waar blijven de foto's?
Groetjes -
28 Februari 2010 - 11:34
Lisanne Van Gemeren:
Hoi Maarten, wat een bijzondere tijd weer voor jou. Gelukkig spelen wij zonder versterking! Wel zo makkelijk! Haha. Volgende week ga ik ook weer beginnen met Loverboys. Veel zin in. Groetjes, Lisanne -
28 Februari 2010 - 11:51
Willy Peetoom:
Je hebt toch zelden zo'n mooie voorstelling gezien? Waarom?
Nou dan. -
28 Februari 2010 - 13:13
Fokke:
Mooi verteld mijn vriend, in schrill contrast, zenders zijn veiliger, geen techniek is eigenlijk nog veiliger. grt -
28 Februari 2010 - 15:58
Harro:
goed zo maarten, je zit op je plek zo te lezen. Je hebt al ruim 10 jaar een bedrijf rondom 'ongeordende amateurs' dus een kolfje naar jouw hand dat oeganda. -
28 Februari 2010 - 20:53
Tim:
zo zo dat is niet niks, maar wel vermakelijk van die microfoon hahaha
groetjes van mij en melissa! -
01 Maart 2010 - 18:53
Kyra:
Je bent daar om je zelf af te vragen wat je daar doet. Mooi hè?! Blijkbaar heb je het nodig om daar te zijn, dat te ervaren wat je ervaart, om uiteindelijk weer een ervaring rijker te zijn... Net als dat meisje met die baby.
Ik citeer uit jouw tekst:
"Hij (jij?) op zoek naar een nieuwe verovering.
Zij (jij?) een illusie armer en een inzicht rijker.
Maar zij niet alleen een inzicht rijker..."
(Want jij heb ze iets van jouw rijkdom gebracht?!)
Met liefde! -
02 Maart 2010 - 18:31
Han Markerink:
En zo gaat 't.
En zo is 't.
Doet me welhaast denken aan Boudewijn de Groot: Een meisje van 16.
Zeer beeldend verhaal.
Je zou zo een deel van de wereld op je nek nemen. Als Atlas. -
03 Maart 2010 - 12:56
Sam:
Wederom even lekker verdwalen! -
03 Maart 2010 - 20:54
Mieke:
Hoi Maarten,
wat een toestanden en wat een ervaringen! Een koffer vol verhalen neem je mee terug.. Groet. -
04 Maart 2010 - 10:59
Natasja:
Het is mij wel duidelijk waarom je er bent Maarten. Via toneel/ drama is veel te doen. In India, provincie Andrah Pradesh, kregen ze via dat eerste toneelcontact ouders zo ver dat ze hun kroost naar school stuurden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
