Een verhaal is het medicijn van de ziel
Door: maarten
11 Augustus 2011 | Oeganda, Kampala
“Waar we ook zijn, de schaduw die achter ons aantrippelt heeft onmiskenbaar vier poten…”
Drie nachten gevecht gevoerd met ratten. M’n slaapplek is een kleedje op de grond. Er is ruimtegebrek in Hope North want een groep van 15 nederlandse studenten bouwt een bakkerij. Er is 1 wc en een gammele douche waar het water uitdruppelt. Het is erg afzien. Maar het werken met de leerlingen is een feest. Ze zijn gedreven en ook de dans en drumgroep oefenen tot diep in de nacht op het open veld.
Iedereen wordt door Ben (het ‘opperhoofd’ van Hope North) prachtig vaderlijk toegesproken. De maan schijnt over het veld. Nachtgeluiden van dieren. Daarna moet de dansdrumgroep nog twee rondjes om het veld rennen.
Hope Noth is de plek waar 250 studenten samenleven die met elkaar delen dat ze wees zijn, de oorlog hebben meegemaakt en een deel heeft alle ellende moeten ondergaan om in de bush te overleven en mee moeten vechten (onder doodsdruk) in het rebellenleger van Koni.
In maart was ik al bij hen geweest en had met vier van hen ook een zelfde verhaal met nabespreking gemaakt als met de acteurs in Gulu. Nu was de opdracht hen in Kampala te laten optreden in het National theatre. Ik had gevraagd of ook de drum en dansgroep meekonden. Met het busje en z’n 16ne naar Kampala. Onderweg politiecontrole. We waren met twee teveel. En of we even wilden betalen. Ik ben gelijk uitgestapt en vol onschuld gezegd dat mij dit geheel onbekend was en hoe blij ik was dat zij mij op dit gevaar van teveel mensen in het busje hadden gewezen. Geen discussie, alleen ego’s strelen. De tactiek had success. Even later hield ik een ander taxibusje aan en zei dat ik met een van de leerlingen de reis apart zou vervolgen. Dit was goed. In dat busje zaten echter, nu met ons erbij, 19 mensen…. Soms moet je ophouden je gelijk te willen halen.
De meeste leerlingen waren nog nooit in Kampala geweest. We kregen kip als lunch! Op Hope Noth is er nooit kip. Zelfs nooit vlees. Een flesje prik! En zo vielen ze van de ene verbazing in de andere.
De voorstelling met dans en drum ging onwaarschijnlijk goed.! Deze groep verdient gewoon zo’n succes. Ik gun het hun meer dan wie ook.
Vergeet niet dat sommige van deze studenten hun hele familie kwijt zijn en soms zelf hebben moeten meewerken aan hun dood. En zo’n trauma zit diep. Maar dit optreden, dans, drum en verhaal lijkt een heel helend effect op hen te hebben. Misschien is het spelen van hun verhaal wel van grotere invloed dan ik me realiseer.
En misschien krijgt het dier op vier poten dat ons als schaduw altijd achtervolgt, zeker bij trauma’s, wel een minder agressief innerlijk. Ik weet het niet zeker. Maar ik geloof dat verhalen het medicijn zijn voor de gebroken ziel. Ik weet me rijk met zo’n krachtig medicijn!
De vrouw van War Child uit Gulu is ook naar Kampala gekomen om naar deze leerlingen te komen kijken en ze is diep geraakt door hun spel. Er gaat zeker een vervolg komen in de vorm van een samenwerking.
Dit is mooi, want dat betekent geld. En dat geld is zo hard nodig en gaat gelijk omgezet worden in houten luiken voor het schoolgebouw. Nu regent het dwars door de lokalen heen en is het soms erg koud.
Hun eerste prioriteit, luiken voor de grote gaten die ramen zouden kunnen worden genoemd…
Later vertrekken we met z’n allen naar een sloppenwijk van Kampala om te overnachten. Onderweg koop ik 10 matrassen zodat ze op iets kunnen slapen. Twee per matras. Deze matrassen kunnen ze ook weer mee naar Hope North nemen want daar is een groot tekort.
Tien matrassen op het dak van het busje, lachen gewoon!
De dag erna ben ik jarig. Ik slaap in Kayunga. Maar het hele busje komt rond elven aangereden. Ook de werkers op de boerderij van Theo zijn erbij. De dansdrummersspelers zingen voor me, ze nemen me op hun schouders. Ik pak de gitaar en rock en country klinkt uit de klankkast. Eerst begint de oude Maama te dansen en dan gaat iedereen los. Zo’n party heb ik nog nooit gehad. Het duurt nog geen half uurtje, maar het is een explosie! Flesje fris, stukje gortdroge cake (de enige die ik ‘s morgens vroeg kon vinden in het dorp) iedereen weer in het busje, nog een tros bananen mee en zij weer naar het noorden, naar huis, een tocht van zeker 5 uur.
Hun dankbaarheid geeft tranen.
Dit was het weer voor vandaag! Ik doe u de hartelijke groeten!
Uw correspondent uit Kayunga, Maarten
-
11 Augustus 2011 - 17:08
Lida:
He Maarten! Daar kan een hollands "lang zal ze leven" niet tegenop! Toch mijn oer- Hollandse felicitaties voor jou en de wens dat je nog meer van dit geweldige werk kan doen! Super trots op je dat je dit allemaal in gang zet.
Warme knuf van mij Lida -
11 Augustus 2011 - 17:27
Martijn:
Ja, Maarten, geef ze van Jetje. Lekker uitdelen op je verjaardag!! Gefeliciteerd! -
11 Augustus 2011 - 17:54
Kyra:
Proficiat.
Met je verjaardag en je prestaties! -
11 Augustus 2011 - 19:42
Berdine:
Gefeliciteerd Maarten ! het klinkt als een geweldige verjaardag !
Vanuit Den Haag trouwens een oproep aan iedereen die dit leest om niet ook je binnentent weg te gooien mocht je tent niet meer voldoen en/of lek zijn.
De binnentent kan heel goed gebruikt worden als muskietennet waarbij men de touwtjes gewoon aan het plafond vast maakt.
Het is ook erg goed tegen ratten en kakkerlakken omdat je ze dicht kan ritsen.
Wij sturen ze op naar Nigeria.
Laat het me weten op berdinesegers@hotmail.com -
11 Augustus 2011 - 20:22
Pa :
Hi Maart,
Van mij natuutlijk van harte gefelicitweerd met je verjaardag.Het is alweer 42 jaar geleden dat ik je kopje zag verschijnen.De dokter keek bezorgd omdat je hoofd zo groot was. Waterhoofd ging door zijn gedachten.Ik kon hem geruststellen en vertellen dat dit een erfelijkheids kwestie is.
Ik zelf ben een langschedelige zijnde het kenmerk van een echte arier!!een noord fries.
Mijn mailtje is kennelijk niet overgekomen.Dank voor je verslag.
Het beste toegewenst!! Je liefhebbende vader .DOEI!!!!!! -
11 Augustus 2011 - 20:59
Henk:
maarten, met zo'n verjaardagsfeest wordt je een jaar jonger.
Gefeliciteerd.
Keep on running, houd je op de been en jong.
henk -
11 Augustus 2011 - 21:12
Eva:
Wat een verhaal weer! Daar kunnen wij ons niets bij voorstellen, toch? Zet hem weer op daar en nog gefeliciteerd met je verjaardag!
Liefs, Eva -
11 Augustus 2011 - 23:44
De Burgemeester :
ook de Burgemeester van De Meerkoet feliciteerd jouw met je verjaardag,en ook namens alle bewoners van ons mooie plein.Ik geniet van je verhalen en belevenissen.Wat de ratten betreft ,je hebt geen gifbrokken meegenomen uit Dronten,het heeft wel geholpen bij jou in de tuin.Vanavond naar de Meerpaaldagen geweest en genoten van Glennis Grace en Miss Montreal.Een stel prachtige artiesten om op het podium te zien in Dronten. Groet Jan de burgemeester -
12 Augustus 2011 - 09:12
Tante Tineke En Rob:
Ook van ons nog een verlate verjaardagswens!! Van harte gefeliciteerd!!
Je hebt wat met ratten, al vanaf je basisschool leeftijd.Ik herinner me,dat oma en ik bij jullie in Brielle kwamen en je heel enthousiast iets in mijn gezicht duuwde, waar ik bijna in hapte, omdat ik iets lekkers verwachtte. Het bleek een tamme rat te zijn,of iets dergelijks.
Succes met al je plannen en werkzaamheden.
Liefs tante 10 -
12 Augustus 2011 - 16:29
Daanossss:
Maartosss! jammeros dat ik niet bij je verjaardagos kon zijnos! het moet een mooie ervaring zijn geweest om daar je 37ste verjaardag te vieren!
Groetennn -
14 Augustus 2011 - 20:06
Puck:
Hiep hiep! Gefeliciteerd! Je moet echt een boekje gaan maken van al deze mooie vehalen...die koop ik meteen! Liefs Puck -
15 Augustus 2011 - 12:17
Jacobine:
Huilen met de wolf.......
Dikke kus! -
15 Augustus 2011 - 12:17
Jacobine:
O, shit....ja...natuurlijk ook nog verjaardagszoenen erbij!!!! -
15 Augustus 2011 - 12:43
Elma Boon:
tjonge Maarten wat maak je weer veel mee en wat bereik je veel voor en met deze mensen. Prachtig om te lezen! -
16 Augustus 2011 - 09:21
Saxionie:
Hey Maarten,
Alle verhalen in een keer gelezen en zit weer met een brede grijns op mijn gezicht.
Heb zelf 3 weken Sri lanka achter de rug, en wat je zegt hoe behoudt de wet van de ellende zich?
Ik kreeg antwoordt vandaag: De islam (kan elk geloof zijn) kent 5 zuilen en vele geboden en verboden.
Uiterlijk namen de soefi's het daar vroeger niet zo nauw mee, innerlijk des te meer.
Vijfmaal daags bidden was niet nodig als je van heel je leven een gebed maakt. Tienden schenken aan de armen kon niet als je zelf geen bezittingen kent.
Het echte mekka is je hart en daar hoef je de deur niet voor uit.
Vasten deden velen al om de andere dag, zo niet vaker. Alles werd verinnerlijkt en dan was het niet nodig het uiterlijk ritueel ook nog te voltrekken.
Wellicht kunnen wij leren om in verbinding te zijn met wat is.
Vind de Ene in je Hart.
Had ik dit antwoord voor de vakantie gehad, had ik me een reis bespaard maar een enorme ervaring ontnomen!Fantastisch dat ik vanuit mijn tuinstoel een kijkje mag nemen in hun wereld.
Heb alweer twee nachten op een heerlijk matras geslapen.:-)
See joe soen!
Dorien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
