6 keer oud worden zonder pijn

Een eikel die vasthoudt aan zijn harde schil wordt nooit een boom.
Zo is een mens die vasthoudt aan alleen zijn eigen gelijk, gelijk een eikel.

Dit schrijven draag ik op aan mijn vriend Hans uit Bleiswijk. Hij gelooft niet in ontwikkelingswerk. Maar hij is wel 1500 Aloe Vera s eigenhandig komen planten in midden Oeganda....

Vorige week zaterdag direct vertrokken naar het noorden. Een auto gehuurd (dank pa!) en Sunday opgehaald van Hope North. Een paar zakken vol Aloe Vera s achterin. De weg naar het noorden, vanaf Hope North is gevaarlijk. Veel diepe kuilen, halve bermen, scherpe asvaltranden en veel vrachtverkeer uit Zuid Sudan. We hangen soms hele stukken scheef in de berm, of rijden alleen maar door de berm, slingeren van de ene berm naar de andere. Sunday roept opeens dat ik moet stoppen. Hij wil twee kippen kopen voor Ben.... levende! Een man met een fiets vol ondersteboven hangende kippen staat aan de kant. De twee kippen verdwijnen achterin. Als de kippen zijn bijgekomen van de schrik zie ik ze parmantig uit de achterruit naar buiten kijken.
Enige tijd later zie ik in de verte een vrachtwagen met grote zeecontainer aan komen denderen. Een auto ver voor me schiet ver de berm in. Ook ik moet de berm in maar er duikt een diepe kuil op. Vol op de rem! Twee kippen vliegen krijsend van achter langs mijn hoofd tegen de voorruit. Sunday krijgt 1 kip goed te pakken. Maarik heb 1 hand aan het stuuren krijg de andere kip alleen aan 1 vleugel. De andere vleugel schiet alle kanten op. Veren vliegen in het rond.De kip tikt niet, ze giert Sunday krijgt de slappe lach. De grote zeecontainer scheurt vlak langs mijn buitenspiegel.

Deze week vol bezig geweest met repeteren. Een groep van 6 studenten van Hope North, die klaar zijn met hun O-level. (Zij hebben verder geen of weinig familie en geen duidelijke toekomst. Theo heeft gevraagd een groep spelers te trainen zodat hij hen kan gebruiken voor voorlichting aan boeren over het gebruik van bv. goed zaad en dergelijken. In ruil is er schoolgeld voor vervolgopleiding en zorgt Thot-W voor vier hutten voor overnachten) We spelen en dansen en drummen er flink op los en er is een mooi resultaat. Ook zullen zij Who is to blame? blijven spelen.
Vrijdag mocht ik de nieuwe school, die Ben heeft gebouwd voor pripraimary, mogen openen. Rixt was er en zij heeft haar methode achtergelaten en ook Hanneke, een dame van Biblionef die schoolboeken sponsort. Het land waar de school op staat is geschonken door een oom van Ben. En ook het Aloe Vera veld aan de zijkant van de school is op zijn land. De oom kan er alleen niet bij zijn. Hij is ziek. Ziek door het drinken van verkeerd water.De dichtsbijzijnde bron is twee kilometer verderop.
De opening wordt een groot feest, met ouders en natuurlijk mijn nieuwe groep die in een volgepropt busje komt en er dol op los danst en drumt. Een veel te harde geluidsinstallatie, toespraken en een touwtje rond de school met twee ballonnen die ik mag doorknippen. Kortom FEEST!
Die nacht overlijdt de oom. Zijn naam is Pakee. Ben en ik besluiten het sponsorgeld van de PABO uit Deventer (Dank Jan Auwke en ook Evelien!)
te besteden aan oa. het laten graven van een put. Ze moeten 35 meter diep om op de derde laag grondwater te komen. De kinderen krijgen nu in ieder geval goed drinkwater.De put zal de naam krijgen van de oom.

Ook Eveline ontmoet en gewerkt met haar groep. Eveline was 11 jaar deen van de vrouwen van Koni en moest overleven in de bush. Onze eerste afspraak loopt mis want er is die ochtend net weer twee vrouwen uit de bush aangekomen en zij vangt ze op. Deze vrouwen hebben er een goede maand over gedaan om van centraal Afrika/Congo naar Gulu te lopen. Koni zit nog steeds in Congo.
Eveline heeft zo n 70 vrouwen om zich heen met allemaal dezelfde afschuwelijke verhalen. Deze vrouwen willen graag spelen en met een groep van 15 maak ik een verhaal over een meisje dat is geboren uit verkrachting met een rebel en nu wordt uitgehuwelijkt (12 jaar)aan een buurman met AIDS. Het leven van zo n meisje is niets waard. Helaas hun realiteit.
Sunday is ook mee met de repetitie en een van de zakken met Aloe Vera wordt door hem aan hen gegeven en uitgelegd. De vrouwen zijn voorzichtig enthousiast... ze snappen het niet.... door blanken wordt nooit iets gegeven zonder bijbelangen.... Als we uitleggen dat het echt voor bij hun huis is, als medicijn etc. zijn ze pas een dag later overtuigd en hebben ze de planten verdeeld. Ieder 10 planten.
Sunday en ik besluiten nog een keer naar Hope North te rijden voor nog een paar zakken. Daarna wil ik niet meer dat hij daar is. Te gevaarlijk.
Eveline stelt me voor aan 6 vrouwen. We zitten onder een boom op een mat. Ze vertellen hun verhaal. En ze vragen of ik iets voor hun kan doen.
Florance heeft een bomsplinter in haar achterhoofd en alst van hevige hoofdpijn. Nighty heeft een hevig trillende rechterarm. Er zit een grote scherf van een projectiel achter in haar borstkast onder haar arm. Lily 1 is geopereerd aan haar been en er is bot uit haar heup hiervoor gehaald. Ze kan alleen nu niet meer op haar heup staan wegens de pijn. Lily 2 heeft een vergroeide hand die heel pijnlijk is. Gebroken tijdens haar vlucht uit een gevecht. Artsen willen niets doen want er is geen geld.. Nancy is bij een bomexplosie haar hele onderkaak verloren en ookal is de kin misvormd gereconstrueerd, ze heeft veel last, niet van haar kin, want daar zit helemaal geen gevoel meer in, maar van haar ribben die hierbij zijn gebruikt. Tot slot Florence, heeft nog een kogel in haar hoofd.
Of ik iets kan doen....?
De vrouwen rond Eveline hebben gister besloten dat de Aloe Vera hun symbool wordt. Zij zullen as zaterdag op womensday hun verhaal gaan spelen. Met Tshirts waarop hun groepsnaam, Thot/W en de Aloe Vera!

Terug naar mijn begin. Al gelooft mijn vriend niet in ontwikkelingswerk.... ik trouwens ook niet.... toch krijgen 70 vrouwen hun Aloe Vera s en zij zullen ze verder verspreiden. Ben heeft zijn eigen veld met 1000 stekken en ook Joyce (zakenvrouw met veel invloed in het noorden)heeft een zak vol en gaat die uitzetten. Het moederveld op Hope North laat ik misschien voor wat het is. Het heeft haar taak volbracht. Vandaag rijden we er nog een keer naar toe.....

En Hans....... je bent een eikel! Hahaha.... Maar wel een goeie!!

Dit was weer uw correspondent uit een bloedheet, gortdroog en zeer stoffig Noord Oeganda, Gulu
Maarten