Wat is een grote rivier als ......

Wat is de grote rivier als de kleine beekjes die haar voeden,
niet stromen?

Jullie hebben de families in Alero enorm geholpen! Mijn dank is groot namens alle vrouwen die onder de mangoboom waren!!

En zelfs bij deze goede actie werden we genept. Uiteindelijk 30 geiten van locale boeren (waardoor er geen jaloezie zou ontstaan en geen extra transportkosten) aan 30 families uitgeleend. Koopactes met de hand geschreven en de stempel van het stamhhoofd.
Hoe het is gegaan weet ik niet precies maar uiteindelijk stond er nog 1 vrouw en 1 geit die betaald moest worden terwijl ik de maatschappelijk werker precies genoeg had gegeven voor 30 geiten. Iemand heeft de boel lopen flessen....’t blijft Oeganda!
En wat betreft de stelletjes die sommigen van jullie wilden, maak je geen zorgen... de vrouwtjes werden door ons gekocht en vastgehouden aan touwen. De mannetjes liepen los rond en omdat de vrouwtjes vast zaten zagen die mannetjes hun kans schoon en gingen hevig met de vrouwtjes aan de haal. Met stokken en stenen werden de mannetjes verdreven. Toen bedacht werd dat ik als een soort ritueel de geiten aan de vrouwen zou overdragen en 10 touwen met geit in de hand gedrukt kreeg , doken uit de bush de mannetjes op en was het partytime!... Ze doken boven op de vrouwtjes, die schoten alle kanten op, touwen in de knoop, een hoop paniekerig gemekker en ik heb alle kanten van de mangoboom gezien.... nooit meer zo’n ritueel!

In Gulu ben ik voor nu even klaar. De Alero vrouwen hebben hun Aloe’s, geiten en spelen vol enthousiasme, de groep ex studenten van Hope North zijn een groep geworden, hebben hun eerste voorstelling gemaakt en krijgen dansles in traditionele dansen. Ook gaan we vier hutten bouwen waar ze met elkaar gaan wonen. De groep van Eveline (11 jaar lang een van Koni’s vrouwen) hebben ook hun planten en hebben nog een ander medicijn tegen trauma’s, spelen hun voorstelling over vooroordelen op Womensday met tshirt en al. Helene (had dikke lip, maar nu niet meer)is een stap verder. Marie (van het winkeltje waarvan de inboedel is gestolen) is weer aan de slag durven gaan en Concy (de vrouw die haar eigen neus moest eten) heeft geld gekregen om op de markt een bestaan op te bouwen. Tot slot heeft Ben z’n schooltje voor kansarme kinderen (kleuters) en een waterput met pomp.

Gisteren uit Gulu teruggereden naar Kayunga. De nodige vrachtwagens op hun kant in de berm, een uitgebrandde kabine en een tankwagen op z’n kop die aan het leeglopen was. Langs Hope North om nog drie zakken vol Aloe Vera’s mee te nemen voor het volgende project in het zuid-westen met o.a. de Pygmeeen. Een nieuwe strategie om toch gebruik te kunnen maken van de prachtige volle Aloe Vera’s op Hope North...
De leerling, Lucy, die Sunday heeft geholpen blijft het veld bijhouden. Sunday zal soms op en neer reizen vanuit Gulu om haar te helpen. ... Er wordt vanuit het kantoor in Kampala van Hope North ongewild mee gelezen met mijn log en zij zijn niet echt blij met mij.... Toch ga ik door, want ik wil zo veel mogelijk van deze wonderplanten bij de vrouwen in het noorden en zuid-westen brengen.
Het is gewoon bijzonder hoe dit project zo aan het uitgroeien is: d.m.v. verhalen maken en planten brengen is het een soort dubbel medicijn... Maar eerlijk gezegd... ik doe ook maar wat, hahaha!
Morgen dus weer een nieuw avontuur... met pygmeeen! Ik weet niet goed wat te verwachten, maar ik stel me in op een hoop plezier! Of er iets uitkomt...? Geen idée.
Ik houd u op de hoogte.... al s er stroom is .... en internet....en redelijk toetsenbord....
U krijgt de hartelijke groeten van uw correspondent uit Kayunga!
Maarten