Olifanten lijken net mensen...

Ieder mens heeft een keuze: of je leeft je herinneringen eindeloos of je kiest inspiratie. Weet dat het brein voor minstens 95% door herinneringen steeds weer hetzelfde schept.

De mensen zijn bang voor de komende verkiezingen. Toen in 1984 Museveni voor het eerst werd gekozen (dit jaar nog steeds aan de macht en weer verkiesbaar en hij zal met veel corruptie wel weer worden gekozen) brak de oorlog in het noorden met Koni (rebellenleider) los. Deze oorlog wordt het gesprek in de auto als ik vandaag met Ben en Dexon (mijn bewaker bij TAKS 5 jaar geleden en ik heb nog steeds contact met Dexon, hij brengt me bij vrouwen die door de rebellen verminkt zijn geraakt, neus, lippen, oren, genitalien).
Ik rijd echt diep de bush in, de weg heel erg slecht en smal. Deze weg was nog zeer onveilig in 2009. Je kon hier niet rijden want rebellen zouden je uit je auto halen, de auto in de fik steken en zelfs als je blank bent zouden ze je zo in de middle of knowwhere achterlaten. Dexon vertelt hoe je niet gedood zou worden als blanken maar alle zwarten in je auto wel. Dexon was zelf voor 10 jaar bij de rebellen. En de rechterhand van Koni die nu in Den Haag wordt berecht was zijn commandant. Dexon was zijn korporaal en voerde veel vuil werk voor hem uit. Als hij dat niet zou hebben gedaan dan zou hij zelf gedood zijn.
De rechtzaak die in Den Haag nu gevoerd wordt is ons in Nederland niet bekend maar wordt in Oeganda op de dag breed uitgezonden en gevolgd.

Vandaag Hellen weer ontmoet. Hellen is de vrouw die ik 5 jaar geleden voor het eerst ontmoette en zij was zwaar verminkt geraakt nadat haar lippen, die door de rebellen eraf waren gehaald, geopereerd was en die operatie was niet goed gegaan. Haar kin was een grote zwelling. Door haar wist ik dat ik niemand zou laten opereren en begon het Aloe Vera avontuur. Door het gebruik van de Aloe gel is de zwelling weg en nu vertelde ze dat haar huid zacht en zonder pijn is. Ik interview haar en zal later dat intyerview op de site van Thot-Worldwide zetten. Het is gewoon een gaaf succesverhaal en zij is zo blij! Ze vertelt ook hoe ze door veel blanken is gebruikt voor haar verhaal maar niemand deed iets voor haar. Ze vertrouwt me en is heel open omdat ze weet dat ik steeds weer terug kom en we gaan op een stuk land een veld me Aloe Vera met haar opzetten.Ze is echt zo blij....

Vandaag bij vrouwen ver in de bush ook Aloe gebracht. Iedere familie 10 stekken. De mensen zijn arm en rond 2010 teruggekeerd naar hun gebied. Ze zijn verwonderd over het Aloe verhaal. Dansen, zingen en een hoop plezierl. Ben is tolk en Dexon ook.

Terug door de bush zijn er bushbranden. Mensen branden grote stukken land af om het later om te hakken en mais of andere dingen op te verbouwen. Door de verkeerde wind... of mijn 'verkeerde' rijrichting, rijden we recht de branden in. Vuur, rook overal om ons heen, een slecht pad met kuilen en geen ruimte links-rechts.... Dexon en Ben met takken aan het 'blussen' en gas erdoorheen...... als we ervoorbij zijn is iedereen (er rijden altijd mensen mee als je een groep hebt bezocht, soms zelfs de auto overvol) heel uitgelaten en beginnen ze gospels te zingen... nou ja... zingen? 'T is meer luid brullen!

Er zijn met de theatergroep in Gulu een paar pittige problemen geweest. er is gestolen, er zijn spullen en zelfs een hele fiets verdwenen... De leden zijn rond de twintig. Een moeilijk verleden door de oorlog. En daardoor wel beschadigd. Door de gesprekken komt er wel weer lijn in. We repeteren een nieuw stuk en ik moet denken aan iets wat over ( wederom) olifanten gaat.... De olifanten zijn wonderlijkwel allemaal uit het noorden vertrokken richting Kenia toen Koni ze begon af te slachten voor het Ivoor, waar hij wapens van kocht. 20 Jaar waren de olifanten uit het het noorden verdwenen. Op de dag dat de vrede terugkeerden zijn de olifanten in Kenia omgekeerd en terug gelopen naar Noord Oeganda.
Olifanten hebben aan aantal dingen met mensen gemeen.... Ze leven zeventig jaar of langer, hebben ongelooflijk ingewikkelde sociale structuren, een taal zoals dolfijnen die over enorme afstanden draagt, op een zo lage frequentie dat het menselijk oor die niet kan opvangen. Ze rouwen om hun doden en begraven ze met takken. Ze vernietigen hun omgeving, vernielen die, als ze te zeer worden ingeperkt of gestrest zijn. Jonge mannetjes zonder oudere mannetjes en wijfjes om ze in het gareel te houden, gaan stennis schoppen en er zijn zelfs gevallen bekend waarin ze puur voor de lol neushoorns 'bespringen' en vermoorden.
De spelers in de groep hebben geen ouderen die hun corrigeren. Sunday heeft een kind met Agness, Teddy heeft een kind, is 18 en staat er alleen voor etc. Ik lijk een beetje het 'oudere mannetje' die weer wat gareel brengt...Hahaha! Maar het moet niet gekker worden!

Morgen weer Aloe oogsten en de bush in naar andere groepen. Ook zal ik Councy interviewen die ik vandaag bij haar marktkraampje heb opgezocht. (mist neus en bovenlip). Zij heeft voor het eerst nu bladeren van de Aloe en terwijl ik haar uitleg hoe ze de gel op haar mond kan smeren is de hele markt uitgelopen. Iedereen aan het smeren... slierten slijm overal en heel veel lol. Zelfs Councy lacht al zie ik hoe ze zich schaamt voor de snot uit het stompje neus...

Ik heb mijn reisplannen ernstig moeten herzien. Heb niet de tijd in deze drie weken om ook nog naar de Batwa's in het zuiden te reizen. Alles gaat hier in een veel trager tempo en wil je toch je eigen ritme dan wordt je hier zeer gestrest en gefrustreerd. Dat ga ik niet doen. Ik vind het erg jammer maar de Batwa gaat gewoon niet lukken....

Vanuit een zeer stoffig en warm Gulu groet ik jullie van harte!
En heel erg dank voor de hulp met de geiten!!!!
Maandag ga ik naar Arua waar de geiten zullen worden uitgeleend!
Dit was weer uw correspondent uit Noord Oeganda...